Θεραπεία ναρκωτικών για εθισμό

1. Γιατί χρειάζεστε φαρμακευτική αγωγή

Διόρθωση των διαταραχών του ισοζυγίου νευροδιαβιβαστών. Με τη λουδομανία, η ανισορροπία του συστήματος ντοπαμίνης αυξάνεται - τα ναρκωτικά βοηθούν στη μείωση της «δίψας για κέρδος».
Μετριασμός των συναφών συμπτωμάτων. Το άγχος, η κατάθλιψη και οι ενοχλητικές σκέψεις συχνά απαιτούν φαρμακολογική υποστήριξη για να είναι αποτελεσματική η ψυχοθεραπεία.
Πρόληψη υποτροπών. Με ένα σωστά επιλεγμένο σχήμα, το φάρμακο μειώνει την ένταση των παρορμήσεων του παιχνιδιού και αυξάνει την πιθανότητα μιας μη-ηλίθιας περιόδου.

2. Ένδειξη

1. Σοβαρός και μέτριος εθισμός στα τυχερά παιχνίδια, όταν δεν υπάρχει θεραπεία δεν είναι δυνατόν να σταματήσει το στοίχημα.
2. Διαταραχές της διάθεσης (κατάθλιψη, δυσθυμία) ή άγχος (GAD, κρίσεις πανικού).
3. Έντονες αυτόνομες αντιδράσεις όταν δεν παίζουν: τρόμος, ταχυκαρδία, αϋπνία.

3. Κύριες ομάδες φαρμάκων

«Drug Group»
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRIs)
Ανταγωνιστές των υποδοχέων της ντοπαμίνης
Normotimics and mood stabilizers
Αγχολυτικά (σύντομη πορεία) Βενζοδιαζεπίνες (λοραπάμη, αλπραζολάμη) Ταχεία χαλάρωση σε οξείες κρίσεις άγχους (πορεία έως 2- 3 εβδομάδες)
Άτυπες αντιψυχωσικές

4. Πρότυπα συνταγογράφησης και δοσολογίας

1. SSRIS:
  • Φλουοξετίνη 20 mg/ηµέρα, παροξετίνη 20 mg/ηµέρα, σερτραλίνη 50- 100 mg/ηµέρα.
  • Η δράση επιτυγχάνεται µετά από 4- 6 εβδοµάδες σταθερής πρόσληψης.
  • 2. Ναλτρεξόνη:
    • Τα 50 mg/ημέρα, εάν είναι καλά ανεκτά, μπορούν να αυξηθούν στα 100 mg/ημέρα.
    • Παρακολούθηση της ηπατικής λειτουργίας πριν και κατά τη διάρκεια της θεραπείας.
    • 3. Λίθιο:
      • 600- 900 mg/ημέρα σε 2- 3 δόσεις, διατηρώντας επίπεδο ορού 0. 6-1. 2 mmol/l.
      • 4. Βενζοδιαζεπίνες:
        • Λοραπάμ 0. 5- 1 mg, ανάλογα με τις ανάγκες, όχι περισσότερο από 2- 3 εβδομάδες.
        • 5. Κετιαπίνη:
          • 25- 50 mg εν μία νυκτί, έως 150 mg εάν χρειάζεται.

          5. Θεραπευτικό σχήμα και παρακολούθηση

          Αρχική διαβούλευση με ψυχίατρο: συλλογή ιστορικού, εργαστηριακές εξετάσεις (ηπατικές, νεφρικές εξετάσεις).
          Φάση έναρξης (1- 2 εβδομάδες): χαμηλές δόσεις, προσεκτική παρακολούθηση των ανεπιθύμητων ενεργειών.
          Φάση συντήρησης (3- 12 εβδομάδες): επίτευξη θεραπευτικών δόσεων, τακτικές επισκέψεις κάθε 2- 4 εβδομάδες.
          Φάση σταθεροποίησης (3- 6 μήνες): διατήρηση του επιτευχθέντος αποτελέσματος, σταδιακή μείωση της δόσης όπως ενδείκνυται κλινικά.

          6. Πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες και αλληλεπιδράσεις

          SSRIs: ναυτία, κεφαλαλγία, αϋπνία ή υπνηλία, μειωμένη λίμπιντο.
          Ναλτρεξόνη: δυσπεψία, ζάλη, τρανσαμινάσες αυξημένες.
          Λίθιο: τρόμος, πολυδιψία, πολυουρία, κίνδυνος νεφροτοξικότητας σε υπερδοσολογία.
          Βενζοδιαζεπίνες: υπνηλία, εξάρτηση από παρατεταμένη χρήση, γνωστική δυσλειτουργία.
          Αντιψυχωσικά: μεταβολικές μεταβολές, αύξηση βάρους, καταστολή.

          7. Συνδυασμός με ψυχοθεραπεία και άλλες μεθόδους

          Γνωστική συμπεριφορική θεραπεία (CBT): Η φαρμακευτική αγωγή μειώνει τη σοβαρότητα των παρορμήσεων - ο ψυχοθεραπευτής εκπαιδεύεται να διαχειρίζεται τις υπόλοιπες επιθυμίες.
          Ομάδες Αμοιβαίας Βοήθειας: Η φαρμακοθεραπεία βελτιώνει τις πιθανότητες επιτυχούς ενσωμάτωσης στην GA και την SMART Recovery.
          Πρακτικές αναπνοής και χαλάρωσης: Τα αγχολυτικά διευκολύνουν την κατάρτιση σε τεχνικές αυτορρύθμισης.

          8. Διακοπή και αντικατάσταση

          Για την αποφυγή του συνδρόμου απόσυρσης, µείωση της δόσης κατά 10- 25% κάθε 1- 2 εβδοµάδες.
          Προσαρµογή του θεραπευτικού σχήµατος: σε περίπτωση υποτροπής - επιστροφή σε υψηλότερες δόσεις ή αλλαγή φαρµάκου.
          Μακροπρόθεσμη στήριξη: με κίνδυνο υποτροπής, ορισμένες φορές η αποδοχή παρατείνεται για ένα έτος ή περισσότερο υπό εποπτεία.

          9. Παρακολούθηση των επιδόσεων

          Υποκειμενική κλίμακα «λαχτάρα για το παιχνίδι» (0-10) - ημερήσιες ή εβδομαδιαίες μετρήσεις.
          Δείκτης σοβαρότητας τυχερών παιχνιδιών - κάθε 4-6 εβδομάδες.
          Δεδομένα για αποτυχίες (συχνότητα, άθροισμα στοιχημάτων) - ανάλυση και διόρθωση της θεραπείας.
          Λειτουργική κατάσταση: ύπνος, όρεξη, άγχος, συμμετοχή στην κοινωνική ζωή.

          10. Συμπέρασμα

          Η φαρμακευτική θεραπεία για τη λουδομανία είναι ένα σημαντικό συστατικό της περίπλοκης θεραπείας. Η σωστή επιλογή των φαρμάκων, η αυστηρή παρακολούθηση και ο συνδυασμός με την ψυχοθεραπεία δημιουργούν συνθήκες για μια σταθερή απόρριψη των τυχερών παιχνιδιών, μειώνουν τον κίνδυνο υποτροπής και βελτιώνουν την ποιότητα ζωής.