درمان اعتیاد به مواد مخدر

1. چرا به دارو نیاز دارید

اصلاح اختلالات تعادل انتقال دهنده عصبی. با ludomania، عدم تعادل سیستم دوپامین افزایش می یابد - مواد مخدر به کاهش «تشنگی برای افزایش» کمک می کند.
کاهش علائم مرتبط اضطراب، افسردگی و افکار مزاحم اغلب نیاز به حمایت دارویی برای روان درمانی دارند.
جلوگیری از عود با یک طرح به درستی انتخاب شده، مواد مخدر شدت تکانه های بازی را کاهش می دهد و احتمال یک دوره غیر تند و سریع را افزایش می دهد.

2. نشانه گذاری

1. اعتیاد شدید و متوسط به بازی، بدون درمان نمی توان شرط بندی را متوقف کرد.
2. اختلالات خلقی همراه (افسردگی، دیستیمیا) یا اضطراب (GAD، حملات هراس).
3. واکنش های خودمختار تلفظ زمانی که بازی نمی: لرزش، تاکی کاردی، بی خوابی.

3. گروه های اصلی مواد مخدر

گروه مواد مخدر	نمونه	مکانیسم عمل
مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)	فلوکستین، سرترالین، پاروکستین	افزایش سطح سروتونین، کاهش اضطراب و اجبار
آنتاگونیست های گیرنده دوپامین	نالترکسون اثر «دلگرم کننده» دوپامین را در معرض خطر قرار می دهد
	Normotimics و تثبیت کننده های خلق و خوی	لیتیوم، valproates	نوسانات عاطفی صاف
• بنزودیازپین ها (lorapam، alprazolam): آرامش سریع در حملات اضطراب حاد (دوره تا 2-3 هفته)
داروهای ضد روان پریشی آتیپیک	کوئتیاپین، ریسپریدون	در تکانشگری شدید و واکنش های روان پریشی

4. استانداردهای تجویز و دوز

1. SSRIS:

• فلوکستین 20 میلی گرم در روز، پاروکستین 20 میلی گرم در روز، سرترالین 50-100 میلی گرم در روز.
• این اثر پس از 4-6 هفته مصرف پایدار به دست می آید.
2. نالترکسون:
• 50 میلی گرم در روز، اگر به خوبی تحمل شود، می تواند به 100 میلی گرم در روز افزایش یابد.
• نظارت بر عملکرد کبد قبل و در طول درمان.
3. لیتیوم:
• 600-900 میلی گرم در روز در 2-3 دوز، حفظ سطح سرمی 0. 6-1. 2 mmol/L.
4. بنزودیازپین ها:
• لوراپام 0 5-1 میلی گرم در صورت نیاز، بیش از 2-3 هفته نیست.
5. کوئتیاپین:
• 25-50 میلی گرم در طول شب، تا 150 میلی گرم در صورت نیاز.

5. رژیم درمانی و نظارت

مشاوره اولیه با روانپزشک: جمع آوری تاریخچه، آزمایشات آزمایشگاهی (آزمایشات کبد، کلیه).
مرحله شروع (1-2 هفته): دوزهای پایین، نظارت دقیق بر عوارض جانبی.
مرحله نگهداری (3-12 هفته): دستیابی به دوزهای درمانی، بازدید منظم هر 2-4 هفته.
مرحله تثبیت (3-6 ماه): حفظ اثر به دست آمده، کاهش تدریجی دوز به عنوان بالینی نشان داده شده است.

6. عوارض جانبی و تعاملات احتمالی

SSRIs: تهوع، سردرد، بی خوابی یا خواب آلودگی، کاهش میل جنسی.
نالترکسون: سوء هاضمه، سرگیجه، ترانس آمیناز افزایش یافته است.
لیتیوم: لرزش، polydipsia، polyuria، خطر nephrotoxicity در مصرف بیش از حد.
بنزودیازپین ها: خواب آلودگی، وابستگی به استفاده طولانی مدت، اختلال شناختی.
داروهای ضد روان پریشی: تغییرات متابولیک، افزایش وزن، آرام بخش.

7. ترکیب با روان درمانی و سایر روش ها

درمان رفتاری شناختی (CBT): دارو شدت تکانه ها را کاهش می دهد - روان درمانگر برای مدیریت هوس های باقی مانده آموزش دیده است.
گروه های کمک متقابل: داروسازی شانس ادغام موفقیت آمیز در GA و بازیابی SMART را بهبود می بخشد.
تنفس و تمدد اعصاب شیوه: Anxiolytics تسهیل آموزش در تکنیک های خود تنظیم.

8. قطع و جایگزینی

برداشت صاف: کاهش دوز 10-25٪ هر 1-2 هفته برای جلوگیری از سندرم برداشت.
تنظیم رژیم: در صورت عود - بازگشت به دوزهای بالاتر یا تغییر دارو.
پشتیبانی طولانی مدت: در معرض خطر عود، گاهی اوقات پذیرش برای یک سال یا بیشتر تحت نظارت تمدید می شود.

9. نظارت بر عملکرد

مقیاس ذهنی «اشتیاق برای بازی» (0-10) - اندازه گیری روزانه یا هفتگی.
شاخص شدت قمار - هر 4-6 هفته.
داده های مربوط به شکست (فرکانس، مجموع شرط ها) - تجزیه و تحلیل و اصلاح درمان.
حالت عملکردی: خواب، اشتها، سطح اضطراب، مشارکت در زندگی اجتماعی.

10. نتیجه گیری

درمان دارویی برای ludomania جزء مهمی از درمان پیچیده است. انتخاب مناسب مواد مخدر، نظارت دقیق و ترکیب با روان درمانی، شرایطی را برای رد مداوم قمار، کاهش خطر عود و بهبود کیفیت زندگی ایجاد می کند.