Jak uzyskać leczenie uzależnienia od gier poradnia w Australii

1. Odbierz polecenia od operatora

Przy pierwszym wezwaniu do 1800 858 858 operator:

Ocenia stopień zależności i ryzyko samobójcze.
Oferuje listę licencjonowanych specjalistów i programów w Twojej okolicy.
Zgadza się na „działania następcze” - wezwanie do powrotu do kontroli i wyjaśnienia planu.

2. Wybór formatu leczenia

1. Konsultacje bezpośrednie

Psycholog lub psychiatra w państwowej klinice psychiatrycznej.
Dostępne przez Medicare referral (Rabaty do 10 sesji rocznie).
2. Terapia online

Platformy hazardowe Pomoc online (czat, wideo).
Wygodne dla regionów oddalonych i z brakiem czasu.
3. Podejście połączone

Alternatywne sesje twarzą w twarz i telemedycyna dla elastyczności harmonogramu.

3. Wstępna ocena i planowanie

Wywiad diagnostyczny (1-2 sesje 60 minut) zgodnie z kryteriami DSM-5.
Definicja celów: całkowite wycofanie lub kontrola szybkości, czas osiągnięcia.
Sporządzanie indywidualnego planu:

Rodzaj terapii (CBT, wywiad motywacyjny itp.).
Częstotliwość spotkań (1-2 razy w tygodniu).
Dodatkowe interwencje (leki, grupy).

4. Terapia poznawczo-behawioralna (CBT)

Skupienie: zmiana zniekształconych przekonań o grze, rozwijanie umiejętności kontroli impulsów.
Czas trwania: 8-12 sesji po 50-60 minut.
Metody:

Prowadzę dziennik rozmów o grze.
Szkolenie w zakresie reakcji alternatywnych (zalecenia operatora infolinii).
Praca domowa w celu wzmocnienia umiejętności.

5. Wsparcie medyczne

Jest wskazany do ciężkiego lęku lub depresji na tle uzależnienia.
Leki przeciwdepresyjne (SSRI): fluoksetyna, sertralina - cykl 3 miesięcy lub dłuższy.
Leki przeciwpsychotyczne i przeciwpsychotyczne - w rzadkich, ciężkich przypadkach pod nadzorem psychiatry.
Recepty i kontrola stanu - poprzez regularne wizyty u lekarza.

6. Terapia grupowa i samopomoc

Hazardziści Anonimowi: Tygodniowe 12-stopniowe spotkania programowe.
Grupy wsparcia w klinikach: facilitator - wykwalifikowany psycholog.
Społeczności internetowe: fora i zamknięte czaty zalecane przez operatora infolinii.

7. Programy rehabilitacji społecznej

Terapia rodzinna: praca z krewnymi w celu przywrócenia zaufania i wsparcia.
Konsultacje finansowe: wspólnie z partnerami - otrzymywanie budżetu, planowanie spłat długu.
Poradnictwo zawodowe i zajęcia z zarządzania stresem: grupy w centrach zatrudnienia i klinikach medycznych.

8. Monitorowanie postępów

Miesięczne raporty: ocena z psychoterapeutą i operatorem infolinii na podstawie wyników działań następczych.
Kluczowe wskaźniki: liczba dni bez zakładów, liczba rozmów rozgrywkowych, subiektywna jakość życia.
Regulacja planu: zmiana częstotliwości sesji, przejście na głębokie formaty (DBT, EMDR).

9. Interakcje z infolinią podczas leczenia

Regularne „działania następcze”: automatycznie w drodze umowy lub na własną prośbę.
Wsparcie awaryjne: w przypadku nawrotu lub myśli samobójczych - powtarzające się połączenie bez kolejki i przekierowania do służb stacjonarnych.

10. Zakończenie kursu i dalsze wsparcie

Ocena końcowa: przegląd osiągniętych celów, zalecenia dotyczące zapobiegania nawrotom.
Sesje wspierające: raz w miesiącu przez sześć miesięcy na zrównoważony wynik.
Grupy długoterminowe: Udział w miesięcznych spotkaniach anonimowych hazardzistów lub czacie online z absolwentami programu.

Stosując zalecenia infolinii i postępując poprzez proponowane etapy terapii, otrzymujesz zorganizowane, multidyscyplinarne wsparcie: od wstępnej oceny do długotrwałej rekonwalescencji i zapobiegania nawrotom choroby. Postępuj zgodnie z planem, angażuj się z profesjonalistami i wykorzystuj dostępne zasoby, aby osiągnąć trwałą kontrolę nad uzależnieniem od gier.